کمی از خودم...

یه بارم که شده اومدم از خودم بگم و خودمو تخلیه کنم از این همه حجمه زندگی و بار افکار ، هرکس رو بهش فکر کردیم یا به نفع خودش خواست مارو یا تا دید یکی بهتر هست ، رفت! هرکس دور و بر ماست تا فایده ای هست ، کنارمونه بعدش بای بای!! افراد زیادی هستن که فقط برای اینکه زندگیشون بدون حرف و خالی نباشه باهامونن وگرنه از خداشونه نباشیم...

نمی‌دونم من به زندگی بد نگاه میکنم یا واقعا زندگی اینقدر روی بد داره ، آخه که چی از یه آدم انتظار زیاد دارین؟ که چی همش فکر میکنین یه آدم هیچ دغدغه ای نداره ؟ چرا فکر میکنن این هنوز بچست؟

من نیازی به تعریف و تمجید کسی ندارم ، خیلی هم انسان قانعی هستم ، فقط در حدی که برای طرف احترام قایلم ، احترام می‌خوام ، نمی‌دونم کجاش زیاده ، نمی‌دونم چرا هیچکس فکر نمیکنه که همون‌طور من بهشون و طرز فکرشون احترام میزنمم اونا هم احترام بزارن ، چرا هرچی میگن باید گفت چشم و ما کوچک ترین چیزا رو هم باید چند وقت صبر کنیم و...

زیاده ، فعلا همینا بود 

شب بخیر